Szkoła z kart... cz.II

Hej kochani! Jaki się macie? Czekaliście na następny rozdział? Zmieniłam trochę szablon bloga, gdyż tamten mi się znudził, wiem że nie jest mistrzowski ale staram się go ciągle "udoskonalać".

WINNER -Mino cz.II

Pierwszy wyścig!

Pędziłam na motocyklu z zawrotną prędkością, nie ustąpię swojej miłej posadki, na rzecz tego... Gbura! Nie ma mowy! Licznik wskazywał prędkość dwieście trzydzieści osiem kilometrów na godzinę. Zobaczyłam ostrzejszy zakręt, musiałam zejść z prędkością do niecałych stu pięćdziesięciu kilometrów. Gdy tylko go minęłam, wróciłam do poprzedniej prędkości. Na przeciw mnie jechał Mino, skręciliśmy w tę samą uliczkę, potem w drogę główną, która prowadziła poza granice miasta, a za razem prosto do starej fabryki. Jak na nieszczęście przekroczyliśmy metę w tym samym czasie, z tą różnicą że on wjechał na tylnym kole maszyny. Zgasiłam silnik, byłam wściekła, ze złością ściągnęłam kask i podałam go mojej koleżance, zeszłam z dwukołowca i podeszłam do mojego przeciwnika. Zdjął kask, a na jego usta wpełzł zawadiacki uśmiech, co jeszcze bardziej mnie poirytowało. Staliśmy twarzą w twarz, ręce mnie świerzbiły z chęci przyłożenia mu i pokazania że tak na prawdę jestem lepsza. Jednak nie chciałam nikogo bić, właściwie bez powodu.
-I co? Mamy remis -zaśmiał się.
-Co Cię tak bawi? -zawężałam oczy, w geście poirytowania.
-Żadne z nas nie dostanie tego co chciało -odparł.
-Ja nic nie chciałam od Ciebie, to ty zaproponowałeś ten bezsensowny wyścig.
-I co z tego? Fajnie było -zmniejszył dystans -przynajmniej dla mnie, do następnego -wyszeptał mi do ucha.
-Nie będzie następnego -syknęłam, po czym wsiadłam na motocykl, wzięłam od koleżanki kask, nałożyłam go na głowę i odpaliłam silnik. Odjechałam na szybko, nie chciałam brać udziału w tej bezsensownej sytuacji. Po weekendzie, trzeba było oficjalnie zacząć ostatni rok budy, ubrałam się, umalowałam i uczesałam włosy w wysoką pytę. Weszłam do kuchni, mama przed wyjściem do pracy zrobiła mi herbaty, już wystygła ale liczył się gest. W domu było pusto, odkąd tata ułożył sobie życie z inną kobietą i zabrał ze sobą mojego młodszego brata, w domu panowała stale cisza. W pośpiechu zjadłam prowizoryczne śniadanie, założyłam buty. Wzięłam plecak oraz klucze z kaskiem, zakluczyłam mieszkanie i zbiegłam schodami do podziemi, gdzie znajdował się parking. Mama  nienawidziła mnie za to że jeżdżę motocyklem, ale to moja pasja. Od zawsze chciałam jeździć zawodowo, w formie sportu, ale też dla hajsu. Wiem że to brzmi jak gadanie pustej lali, ale ja potrzebowałam pieniędzy i adrenaliny. Mknęłam ulicami miasta, niecałe piętnaście minut byłam pod budynkiem liceum. Weszłam do budynku i pokierowałam się do klasy biologicznej. Pierwsza lekcja nuda, druga lekcja, nuda, trzecia lekcja nuda!
-Nienawidzę biologi -mruknęłam do Wendy, na co ona wywróciła oczami.
-Wiem, chodź mamy WF, wyżyjesz się... A ja no cóż, chyba dostanę nieprzewidywanej niedyspozycji.
-Jesteś niemożliwa -zaśmiałam się, kierując się do przebieralni.
-Jestem najlepsza -zarzuciła swoimi rudymi, wręcz pomarańczowymi włosami.
-Wmawiaj sobie -usłyszałyśmy za sobą, jak na komendę obróciłyśmy się. Na przeciw nas stał Mino i JiWon.
-Jak tak bardzo nie lubisz biologii, to mogę Cię jej pouczyć -Song stwierdził z nonszalanckim uśmiechem.
-O dziękuję, może jestem blondynką, ale nie jestem na tyle głupia by z tobą się uczyć -warknęłam i otwarłam drzwi do przebieralni, a Ci na chama za nami weszli. 
-O mój Boże! Wynoście się! -wrzasnęła Kate.
-Zluzuj mała, jeszcze się z kimś nie rozliczyliśmy -na słowa Bobby'ego, naciągnęła szybko bluzkę.
-Może do kibla za mną wleziesz? -popatrzyłam na niego zabójczym wzrokiem.
-A co aż tak chętna jesteś? -wywróciłam teatralnie oczami.
-Boże daj mi cierpliwość, bo jak dasz siłę to go zapierdolę -założyłam ręce na klatkę piersiową.
-Jesteś zdenerwowana... Czy ja Cię stresuję?
-Tak, jak widzisz, nie mam zamiaru się przy tobie przebierać.
-Ugh... Przykre -w tym momencie do sali weszła nauczycielka wychowania fizycznego.
-Wynocha obaj! -mruknęli coś i wyszli -Dziewczynki, mam bardzo ważną sprawę, macie odwołane zajęcia, zastępstwo z nauczycielką biologii.
-Za jakie grzechy -mruknęłam do rudej.
-Och, to nie muszę być niedysponowana -roześmiała się -takie to przykre... Kolejna lekcja z biologiczką.
-Wiesz że rude to wredne -syknęłam, wchodząc niechętnie po schodach.
-Doskonale o tym wiem -weszłyśmy do sali, niech to szlag! Usiadłam za nim, odwrócił się przodem do mnie.
-Ouch, chyba się nie przebrałaś, baby.
-Wal się -warknęłam -lubisz uprzykrzać życie?
-Szczególnie tobie -miałam ochotę go spoliczkować. Położyłam się na ławce -słyszałem że dzieci muszą dużo spać.
-Więc idź spać, kochanie -odszczeknęłam się. Na całe szczęście do końca zajęci tego dnia się nie doczepiał. Wsiadłam na motocykl i pojechałam na tor, gdzie spotkałam się z moim znajomym Timmy'ego. Pogadaliśmy trochę i zaczęliśmy dwugodzinny trening. Po przyjemnie i szybko spędzonym czasie, pojechałam po mamę do pracy. Wsiadła za mną na motocykl i uprzedziła:
-~*~*~, tylko nie szalej -przytaknęłam głową, pojechałyśmy jeszcze do sklepu. Lubiłyśmy razem spędzać czas, jednak gdy pytałam się jej o to czy sobie kogoś znajdzie, jak ojciec, milczała. To milczenie bolało najbardziej. Zrobiłyśmy sobie obiad i usiadłyśmy w salonie -a ty? Kiedy sobie kogoś znajdziesz?
-Mamo, mówiłam Ci jak to u mnie wygląda. Chłopaki raczej stronią ode mnie, poza tym mówiłam Ci że najlepiej jest mi samej. Nie mam zamiaru mieć zawodu...
-Nie sugeruj się mną i ojcem -powiedziała z powagą.
-Nie sugeruję się, spokojnie. O! Słyszysz nasza piosenka -z radia dochodziła cicha melodia, podeszłam do urządzenia i pogłośniłam, odstawiłam talerz na komodę -chodź tańczymy -mimo że stawiała opory, udało mi się ją namówić. Jeśli ktoś myśli że przyjaźń między rodzicem, a dzieckiem nie istnieje, to niech się puknie w łeb. W pewnym momencie ktoś zapukał do drzwi, poszłam otworzyć, w drzwiach stał SeungHoon.
-Cześć Jess! Chcesz się ścigać? -zagadnął brunet.
-Kpisz sobie -miałam już zamknąć drzwi, jednak  mnie powstrzymał. Obok niego zjawił się Song.
-Córcia zaproś kolegów, co tak stoją w drzwiach? -uśmiechnęła się.
-Mamo koledzy własnie wychodzili -zaprzeczyłam.
-Ładnie to tak kłamać -stwierdził Hoon. Gdy moja rodzicielka weszła do kuchni, Mino przybrał minę cwaniaka i powiedział.
-Teraz nie masz wyjścia "córciu" musisz nas wpuścić -wypuściłam powietrze z ust i wpuściłam ich do środka.

Potrzebuje waszego wsparcia i otuchy,

naprawdę mam ciężkie chwile :/

Yuki